Linki sponsorowane


Zespoły bólowe kręgosłu
EPIDEMIOLOGIA

ból lędźwiowy w populacji 75 85%
najczęściej: 40 60 rok życia
druga co do częstości przyczyna wizyty u lekarza

STRUKTURY UNERWIONE W SEGMENCIE RUCHOWYM KREGOSŁUPA
Dysk = dominant bólu
Torebka stawowa stawów międzywyrostkowych, stawów krzyżowo – biodrowych
Trzony kręgów
Opona twarda, tk. łączna w obrębie nerwów, pochewki korzeni nerwowych Więzadło nadkolcowe, podłużne i in.
Lokalne mięśnie

ETAPY DEGENERACJI DYSKU
I Przemieszczenie jądra
II Przepuklina = protruzja
III Ekstruzja
IV Sekwesteracja

ZESPOŁY BÓLOWE / MECHANICZNE:
ZESPÓŁ POSTURALNY
ZESPÓŁ DYSFUNKCJI
ZROST KORZENIA NERWU
ZESPÓŁ ZABURZEŃ STRUKTURALNYCH (odwracalnych, nieodwracalnych)

ZESPÓŁ POSTURALNY
Długotrwałe mechaniczne obciążanie zdrowych tkanek
Brak zmian patologicznych w struktrach
Zakres ruchu w normie
Głownie ludzie młodzi
Ból wyłącznie przy długotrwałym obciążeniu
ZESPÓŁ DYSFUNKCJI
Obecna nieprawidłowa struktura tkanek miękkich / mechaniczna deformacja (skrócenie, blizna) – po przebytym zapaleniu (min 6 tygodni)
Boli minimum 6 tygodni!!!!!
Ból niestały przy obciążeniu w końcowym zakresie ruchu
nacisk zwiększa ból

ZROST KORZENIA NERWU
Zrost powoduje upośledzenie funkcji nerwu
Daje dystrybucje korzeniową = promieniuje
„napinanie” nerwu daje ból
Okres trwania minimum 6 – 8 tygodni
Stan po zespole strukturalnym

ZESPÓŁ ZABURZEŃ STRUKRURALNYCH
1. Wewnątrzdyskowe przemieszczenie jądra miażdżystego bez przerwania ciągłości pierścienia włóknistego = zespół odwracalny
2. Przemieszczenie jądra z pęknięciem ściany pierścienia = zespól nieodwracalny

ZESPÓŁ ZABURZEŃ STRUKRURALNYCH
Dochodzi do zmiany w strukturze krążka, tkanek okołostawowych, zaburzenie ROM, ból, dewiacje etc.
Centralizacja, peryferalizacja, eliminacja, nasilenie – rożna odpowiedź na ćwiczenia

OBJAWY Z ODCINKA C m. in:
uszkodzenie korzeni nerwowych: najczęstszy zespół – 95%
ból karku promieniujący do barku, ramienia, łopatki
zaburzenia czucia (parestezje / niedoczulica)
osłabienie siły mięśniowej ramienia i ręki, deficyty neurologiczne

Badanie:
Przed podjęciem leczenia u pacjenta przeprowadza się dokładny wywiad dotyczący:
ewentualnych czynników sprawczych,
czynników mogących przyczyniać się do pogorszenia,
przebiegu choroby,
dotychczasowego leczenia,
ocenię postawy,
ocenę objawów neurologicznych,
badanie funkcjonalne, które polega na wykonaniu testu powtarzanymi ruchami. W badaniu funkcjonalnym ocenie podlega zmienność objawów

LECZENIE – fizjoterapia

Etapy leczenia dyskopatii:
1. Redukcja dyskopatii
2. Utrzymanie redukcji
3. Przywracanie funkcji
4. Zapobieganie nawrotom
Najbardziej skuteczna!!!!!

POSTĘPOWANIE – OKRES OSTRY
Zapewnij pacjenta, że stan ostry jest przejściowy
Farmakologia NPLZ i in
Pozycje przeciwbólowe
Zabiegi z fizykoterapii
Zalecaj aktywność – max 4 dni odpoczynku
Mobilizacje czynne w kierunkach niebolesnych

POSTĘPOWANIE – OKRES PRZEWLEKŁY
1. „Mobilizacja” – McKenzie, PNF, manipulacje, ważne utrzymanie lordozy
2. Specyficzny trening mięśni stabilizujących
3. Trening sensomotoryczny
4. Poziom funkcjonalny

Mięśnie globalne – równoważą siły zewnętrzne, odpowiadają za aktywność ruchową („brzuszki”) mm: prosty, skośne, prostownik grzbietu, 4 – boczny lędźwi

ROZCIĄGANIE MIĘSNI TONICZNYCH!!!!

Układ kontroli czynnej – dynamiczna stabilizacja kręgosłupa Mięśnie lokalne – stabilizują odcinkowo (likwidują siły ścinające), kontrolują pozycje kręgów, zmniejszają kompresją kręgów. Mm: wielodzielny, poprzeczny

WZMACNAINIE MIĘŚNI FAZOWYCH!!!!!

Trening sensomotoryczny
Etapy:
1. Statyczny – przemieszczanie ciężaru ciała bez ruchów kk (↓ płaszczyzny
podparcia, różne podłoże, brak kontroli wzroku)
2. Dynamiczny – włączenie ruchów kk i kręgosłupa
3. Funkcjonalny – czynności życia codziennego w warunkach utrudnienia