Linki sponsorowane
Oskrzela
Linki sponsorowane
Na wysokości IV kręgu piersiowego tchawica rozdziela się na dwa oskrzela, przy czym prawe jest szersze od lewego. Prawe oskrzele jest mniej odchylone (niż lewe) od tchawicy, przez co częściej ulega stanom zapalnym i zakażeniom.
Oskrzela wnikają do płuc przez wnękę, leżącą na powierzchni przyśrodkowej każdego płuca. Przez wnękę wchodzą również do organu naczynia krwionośne (tętnica płucna, żyły płucne), naczynia limfatyczne i nerwy. Są one otoczone tkanka łączną i tworzą razem korzeń płucny – radix pulmonum.
Płuco (pulmo) lewe złożone jest z dwóch płatów (lobus pulmonis). Płuco prawe posiada trzy płaty. Płat z kolei zbudowany jest z segmentów. Dlatego też wyróżnia się odcinki płatowe i segmentowe oskrzeli. Odcinki płatowe są grubsze i mniej rozgałęzione od odcinków segmentowych. Prawe płuco posiada 10 oskrzeli segmentowych, a lewe 8 oskrzeli segmentowych. Oskrzela rozgałęziają się na coraz cieńsze oskrzeliki – branchiole (do 1 mm średnicy).
Płuco zbudowane jest z jeszcze mniejszych jednostek anatomicznych – z płacików (zrazików) płucnych (lobulus pulmonis). Do każdego płacika płucnego dociera branchiola. W płaciku branchiola rozdziela się na 5-7 oskrzelików końcowych (branchiole terminalne – do 0,1 mm średnicy). Branchiole są wyścielone nabłonkiem płaskim sześciennym migawkowym, podczas gdy oskrzela są wysłane nabłonkiem wielorzędowym walcowatym migawkowym.
Ściany oskrzelików są otoczone miocytami gładkimi, dzięki czemu możliwe jest regulowanie ich średnicy na drodze nerwowej i humoralnej. Nabłonek branchioli posiada szczególnie ważne komórki Clary, produkujące glikozaminoglikany. Z kolei w nabłonku oskrzeli są ciałka endokrynowo-nerwowe. Ciałka te zawierają komórki produkujące katecholaminy i kininy wpływające na krążenie krwi, szerokość oskrzeli oraz oskrzelików, a oprócz tego receptory nerwowe rejestrujące skład chemiczny przepływającego powietrza (stężenie CO2).
Branchiole terminalne przechodzą w oskrzeliki oddechowe, które doprowadzają powietrze do pęcherzyków płucnych. Wysłane są nabłonkiem płaskim sześciennym i pozbawione są rzęsek. Miocyty tworzą pęczki kurczliwe wokół oskrzelików oddechowych a nie jednolite ciągłe warstwy. Niekiedy wyróżnia się jeszcze przewody oddechowe, które pośredniczą w transporcie powietrza między oskrzelikiem oddechowym a rzeczywistym światłem pęcherzyka. W ścianie przewodów oddechowych istnieją otworki (a właściwie przerwy), kontaktujące się ze światłem pęcherzyków płucnych. Pęcherzyk płucny jest utworzony przez nabłonek oddechowy.
Sąsiadujące ze sobą pęcherzyki rozdzielone są przegrodą międzypęcherzykową, w której są pory, umożliwiające przepływ powietrza. Pęcherzyki tworzą powierzchnię oddechową, która wynosi 60-90 m2. Przeciętna średnica pęcherzyka wynosi 200 μm.
Na wysokości IV kręgu piersiowego tchawica rozdziela się na dwa oskrzela, przy czym prawe jest szersze od lewego. Prawe oskrzele jest mniej odchylone (niż lewe) od tchawicy, przez co częściej ulega stanom zapalnym i zakażeniom.
Oskrzela wnikają do płuc przez wnękę, leżącą na powierzchni przyśrodkowej każdego płuca. Przez wnękę wchodzą również do organu naczynia krwionośne (tętnica płucna, żyły płucne), naczynia limfatyczne i nerwy. Są one otoczone tkanka łączną i tworzą razem korzeń płucny – radix pulmonum.
Płuco (pulmo) lewe złożone jest z dwóch płatów (lobus pulmonis). Płuco prawe posiada trzy płaty. Płat z kolei zbudowany jest z segmentów. Dlatego też wyróżnia się odcinki płatowe i segmentowe oskrzeli. Odcinki płatowe są grubsze i mniej rozgałęzione od odcinków segmentowych. Prawe płuco posiada 10 oskrzeli segmentowych, a lewe 8 oskrzeli segmentowych. Oskrzela rozgałęziają się na coraz cieńsze oskrzeliki – branchiole (do 1 mm średnicy).
Płuco zbudowane jest z jeszcze mniejszych jednostek anatomicznych – z płacików (zrazików) płucnych (lobulus pulmonis). Do każdego płacika płucnego dociera branchiola. W płaciku branchiola rozdziela się na 5-7 oskrzelików końcowych (branchiole terminalne – do 0,1 mm średnicy). Branchiole są wyścielone nabłonkiem płaskim sześciennym migawkowym, podczas gdy oskrzela są wysłane nabłonkiem wielorzędowym walcowatym migawkowym.
Ściany oskrzelików są otoczone miocytami gładkimi, dzięki czemu możliwe jest regulowanie ich średnicy na drodze nerwowej i humoralnej. Nabłonek branchioli posiada szczególnie ważne komórki Clary, produkujące glikozaminoglikany. Z kolei w nabłonku oskrzeli są ciałka endokrynowo-nerwowe. Ciałka te zawierają komórki produkujące katecholaminy i kininy wpływające na krążenie krwi, szerokość oskrzeli oraz oskrzelików, a oprócz tego receptory nerwowe rejestrujące skład chemiczny przepływającego powietrza (stężenie CO2).
Branchiole terminalne przechodzą w oskrzeliki oddechowe, które doprowadzają powietrze do pęcherzyków płucnych. Wysłane są nabłonkiem płaskim sześciennym i pozbawione są rzęsek. Miocyty tworzą pęczki kurczliwe wokół oskrzelików oddechowych a nie jednolite ciągłe warstwy. Niekiedy wyróżnia się jeszcze przewody oddechowe, które pośredniczą w transporcie powietrza między oskrzelikiem oddechowym a rzeczywistym światłem pęcherzyka. W ścianie przewodów oddechowych istnieją otworki (a właściwie przerwy), kontaktujące się ze światłem pęcherzyków płucnych. Pęcherzyk płucny jest utworzony przez nabłonek oddechowy.
Sąsiadujące ze sobą pęcherzyki rozdzielone są przegrodą międzypęcherzykową, w której są pory, umożliwiające przepływ powietrza. Pęcherzyki tworzą powierzchnię oddechową, która wynosi 60-90 m2. Przeciętna średnica pęcherzyka wynosi 200 μm.
» powrót do poprzedniej strony
Aby otrzymywać najnowsze informacje :
Masaż tajski jest jedną z czterech gałęzi tradycyjnej medycyny Tajów. |
Fizjoterapiaonline.pl serwis zajmujący się coraz bardziej popularnym tematem, jakim jest fizjoterapia. |
Gabinety masażu - baza gabinetów masażu
Rehabilitacja - serwis rehabilitacyjny
Forum fizjoterapia - fizjoterapia, fizjoterapeuci