Linki sponsorowane
Mięśnie szyi
Linki sponsorowane
Mięśnie szyi dzielimy na trzy grupy: powierzchowną, środkową i głęboką
Powierzchowne mięśnie szyi:
Mięsień szeroki szyi- (plastyna)
rozpoczyna się w tkance podskórnej na wysokości drugiego i trzeciego żebra, następnie jego włókna kierują się przyśrodkowo ku górze i kończą się na powięzi przyuszniczej i twarzowej oraz wplatają się we włókna wargi dolnej. Czynność. Pociąga kąty ust w dół i bocznie. Napina skórę szyi i dzięki temu ułatwia krwiobieg w żyle szyjnej zewnętrznej.
Mięsień mostkowo -obojczykowo-sutkowy –
(msternoceleidomastoideus) ma dwa przyczepy początkowe. Głowa przyśrodkowa odchodzi od powierzchni przedniej rękojeści mostka, a głowa boczna rozpoczyna się n końcu mostkowym obojczyka. Przyczep końcowy znajduje się na wyrostku sutkowatym kości skroniowej i kresie karkowej górnej. Czynność. Przy skurczu jednostronnym i ustalonej klace piersiowej ten mięsień zgina głowę do tyłu
Środkowe mięśnie szyi:
Mięśnie podgnykowe (mm.inforahyoideus)
Mięsień mostkowo-gnykowy- (m. sternohyoideus) biegnie od tylnej powierzchni rękojeści mostka i końca mostkowego obojczyka do trzonu kości gnykowej.
Mięsień łopatkowo-gnykowy- (m. omohyoideus) jest rozpięty miedzy górny brzegiem łopatki a trzonem kości gnykowej. Posiada on ścięgno pośrednie, które dzieli mięsień na brzuśćce.
Mięsień mostkowo- tarczowy-(m. Sternothyroideus) rozpoczyna się na rękojeści mostka chrząstce pierwszego żebra, a kończy się na kresie skośnej chrząstki tarczowej.
Mięsień tarczowo-gnykowy –(m. thyrohyoideus) biegnie od chrząstki tarczowatej do trzonu i rogów większych kości gnykowej. Czynność. Mięśnie pod gnykowe maja za zadanie ustalanie kości gnykowej- wówczas staje się ona punktem podparcia w pracy mięśni języka lub przy obniżaniu żuchwy. M. tarczowo-gnykowy za pośrednictwem chrząstki tarczowej unosi krtań podczas przełykania.
Mięśnie nadgnykowe(mm.suprahyoideus)
Mięsień dwubrzuśćcowy- (m. digastricus) ma ścięgno pośrednie dzielące na brzusiec tylny i przedni. Początek mięśnia znajduje się na wcięciu sutkowym kości skroniowej, a przyczep końcowy na dole dwubrzuśćcowym żuchwy.
Mięsień rylcowo-gnykowy- (m. stylohyoideus) rozpoczyna się na wyrostku rylcowatym kości skroniowej, a kończy na rogach większych kości gnykowej.
Mięsień żuchwowo-gnykowy- (m.mylohyoideus) ma początek na kresie żuchwowo-gnykowej żuchwy, a przyczep końcowy na łacznotkankowwym szwie, łączącym kość gnykową z żuchwą, oraz na trzonie kości gnykowej
Mięsień bródkowo-gnykowy-(m.geniohyoideus) jest rozpięty miedzy kolcem bródkowym żuchwy a przednią powierzchnia trzonu kości gnykowej. Czynność. Mięśnie nadgnykowe przy ustalonej kości gnykowej opuszczają żuchwę, a przy ustalonej żuchwie unoszą kość gnykową i odgrywają dużą rolę podczas łykania.
Mięśnie głębokie szyi.
Mięśnie pochyłe Mięsień pochyły przedni-(m. scalenus anterior) rozpoczyna się na guzkach przednich wyrostków poprzecznych od trzeciego do szóstego kręgu szyjnego. Pasma mięśniowe łączą się następnie we wspólny brzusiec dochodzący do guzka mięśnia pochyłego na pierwszym żebrze. Mięsień pochyły środkowy- (m.scalenus medius) biegnie od wyrostków poprzecznych sześciu górnych kręgów szyjnych do pierwszego, a często również do drugiego żebra.
Mięsień pochyły tylny- (m.scalenus posterior) jest rozpięty między wyrostkami poprzecznymi( guzki tylne) od piątego do siódmego kręgu szyjnego a boczna powierzchnia drugiego żebra
Mięsień pochyły najmniejszy-(m. scalenus minimus)leży miedzy wyrostkami poprzecznymi dwóch ostatnich kręgów szyjnych a pierwszym żebrem. Czynność. Mięsnie pochyłe działając obustronnie zginają kręgosłup szyjny do przodu, przy skurczu jednostronnym pochylają do boku. Przy ustalonym kręgosłupie i pochylonej do tyłu szyi są silnymi mięśniami pomocniczymi wdechowymi(unoszą żebra).
Mięśnie przedkręowe
Mięsień prosty przedni- (m.rectus capitis anterior)jest małym mięśniem leżącym między łukiem przednim kręgu szczytowego a częścią podstawną kości potylicznej.
Mięsień długi głowy-(m.longus capitis)rozpoczyna się na guzkach przednich wyrostków poprzecznych od trzeciego do szóstego kręgu szyjnego, a kończy się również na części podstawnej kości potylicznej.
Mięsień długi szyi-(m.longus colli) rozpoczyna się trzema pasmami. Pasmo przyśrodkowe przyczepia się na trzonach drugiego-czwartego kręgu szyjnego i kończy się na trzonach dolnych kręgów szyjnych i górnych piersiowych. Pasmo boczne górne biegnie łukowato od guzków przednich wyrostków poprzecznych szóstego do trzeciego szyjnego kończąc na kręgach szczytowym i obrotowym. Pasmo boczne dolne jest rozpięte między trzonami trzech górnych kręgów piersiowych a guzkami przednimi wyrostków poprzecznych dolnych kręgów szyjnych. Czynność. Mięsień prosty przedni głowy i mięsień długi głowy zginają głowę do przodu i w stronę boczną- przy pracy jednostronnej obraca go w stronę po której leży.
Mięśnie szyi dzielimy na trzy grupy: powierzchowną, środkową i głęboką
Powierzchowne mięśnie szyi:
Mięsień szeroki szyi- (plastyna)
rozpoczyna się w tkance podskórnej na wysokości drugiego i trzeciego żebra, następnie jego włókna kierują się przyśrodkowo ku górze i kończą się na powięzi przyuszniczej i twarzowej oraz wplatają się we włókna wargi dolnej. Czynność. Pociąga kąty ust w dół i bocznie. Napina skórę szyi i dzięki temu ułatwia krwiobieg w żyle szyjnej zewnętrznej.
Mięsień mostkowo -obojczykowo-sutkowy –
(msternoceleidomastoideus) ma dwa przyczepy początkowe. Głowa przyśrodkowa odchodzi od powierzchni przedniej rękojeści mostka, a głowa boczna rozpoczyna się n końcu mostkowym obojczyka. Przyczep końcowy znajduje się na wyrostku sutkowatym kości skroniowej i kresie karkowej górnej. Czynność. Przy skurczu jednostronnym i ustalonej klace piersiowej ten mięsień zgina głowę do tyłu
Środkowe mięśnie szyi:
Mięśnie podgnykowe (mm.inforahyoideus)
Mięsień mostkowo-gnykowy- (m. sternohyoideus) biegnie od tylnej powierzchni rękojeści mostka i końca mostkowego obojczyka do trzonu kości gnykowej.
Mięsień łopatkowo-gnykowy- (m. omohyoideus) jest rozpięty miedzy górny brzegiem łopatki a trzonem kości gnykowej. Posiada on ścięgno pośrednie, które dzieli mięsień na brzuśćce.
Mięsień mostkowo- tarczowy-(m. Sternothyroideus) rozpoczyna się na rękojeści mostka chrząstce pierwszego żebra, a kończy się na kresie skośnej chrząstki tarczowej.
Mięsień tarczowo-gnykowy –(m. thyrohyoideus) biegnie od chrząstki tarczowatej do trzonu i rogów większych kości gnykowej. Czynność. Mięśnie pod gnykowe maja za zadanie ustalanie kości gnykowej- wówczas staje się ona punktem podparcia w pracy mięśni języka lub przy obniżaniu żuchwy. M. tarczowo-gnykowy za pośrednictwem chrząstki tarczowej unosi krtań podczas przełykania.
Mięśnie nadgnykowe(mm.suprahyoideus)
Mięsień dwubrzuśćcowy- (m. digastricus) ma ścięgno pośrednie dzielące na brzusiec tylny i przedni. Początek mięśnia znajduje się na wcięciu sutkowym kości skroniowej, a przyczep końcowy na dole dwubrzuśćcowym żuchwy.
Mięsień rylcowo-gnykowy- (m. stylohyoideus) rozpoczyna się na wyrostku rylcowatym kości skroniowej, a kończy na rogach większych kości gnykowej.
Mięsień żuchwowo-gnykowy- (m.mylohyoideus) ma początek na kresie żuchwowo-gnykowej żuchwy, a przyczep końcowy na łacznotkankowwym szwie, łączącym kość gnykową z żuchwą, oraz na trzonie kości gnykowej
Mięsień bródkowo-gnykowy-(m.geniohyoideus) jest rozpięty miedzy kolcem bródkowym żuchwy a przednią powierzchnia trzonu kości gnykowej. Czynność. Mięśnie nadgnykowe przy ustalonej kości gnykowej opuszczają żuchwę, a przy ustalonej żuchwie unoszą kość gnykową i odgrywają dużą rolę podczas łykania.
Mięśnie głębokie szyi.
Mięśnie pochyłe Mięsień pochyły przedni-(m. scalenus anterior) rozpoczyna się na guzkach przednich wyrostków poprzecznych od trzeciego do szóstego kręgu szyjnego. Pasma mięśniowe łączą się następnie we wspólny brzusiec dochodzący do guzka mięśnia pochyłego na pierwszym żebrze. Mięsień pochyły środkowy- (m.scalenus medius) biegnie od wyrostków poprzecznych sześciu górnych kręgów szyjnych do pierwszego, a często również do drugiego żebra.
Mięsień pochyły tylny- (m.scalenus posterior) jest rozpięty między wyrostkami poprzecznymi( guzki tylne) od piątego do siódmego kręgu szyjnego a boczna powierzchnia drugiego żebra
Mięsień pochyły najmniejszy-(m. scalenus minimus)leży miedzy wyrostkami poprzecznymi dwóch ostatnich kręgów szyjnych a pierwszym żebrem. Czynność. Mięsnie pochyłe działając obustronnie zginają kręgosłup szyjny do przodu, przy skurczu jednostronnym pochylają do boku. Przy ustalonym kręgosłupie i pochylonej do tyłu szyi są silnymi mięśniami pomocniczymi wdechowymi(unoszą żebra).
Mięśnie przedkręowe
Mięsień prosty przedni- (m.rectus capitis anterior)jest małym mięśniem leżącym między łukiem przednim kręgu szczytowego a częścią podstawną kości potylicznej.
Mięsień długi głowy-(m.longus capitis)rozpoczyna się na guzkach przednich wyrostków poprzecznych od trzeciego do szóstego kręgu szyjnego, a kończy się również na części podstawnej kości potylicznej.
Mięsień długi szyi-(m.longus colli) rozpoczyna się trzema pasmami. Pasmo przyśrodkowe przyczepia się na trzonach drugiego-czwartego kręgu szyjnego i kończy się na trzonach dolnych kręgów szyjnych i górnych piersiowych. Pasmo boczne górne biegnie łukowato od guzków przednich wyrostków poprzecznych szóstego do trzeciego szyjnego kończąc na kręgach szczytowym i obrotowym. Pasmo boczne dolne jest rozpięte między trzonami trzech górnych kręgów piersiowych a guzkami przednimi wyrostków poprzecznych dolnych kręgów szyjnych. Czynność. Mięsień prosty przedni głowy i mięsień długi głowy zginają głowę do przodu i w stronę boczną- przy pracy jednostronnej obraca go w stronę po której leży.
» powrót do poprzedniej strony
Aby otrzymywać najnowsze informacje :
Masaż tajski jest jedną z czterech gałęzi tradycyjnej medycyny Tajów. |
Fizjoterapiaonline.pl serwis zajmujący się coraz bardziej popularnym tematem, jakim jest fizjoterapia. |
Gabinety masażu - baza gabinetów masażu
Rehabilitacja - serwis rehabilitacyjny
Forum fizjoterapia - fizjoterapia, fizjoterapeuci