Linki sponsorowane


Etiologia i przebieg tej choroby został już opisany na portalu rehabilitacja.pl. Niewiele jednak jest informacji o postępowaniu rehabilitacyjnym w przypadku tej choroby. W pewnym sensie jest to walka z czasem, bo największe efekty można uzyskać do czasu pełnego skostnienia kręgosłupa czyli do ok. 23-25 roku życia. Po tym okresie działania rehabilitacyjne mają na celu utrzymanie kręgosłupa i ciała w skorygowanej postaci. W chorobie Scheuermanna dochodzi do sklinowacenia trzonów kręgów a co za tym idzie do patologicznych skrzywień kręgosłupa. Wyobraźmy sobie wieżę, którą stawiamy z równych klocków. Jest stabilna. A kto potrafi zbudować taką samą konstrukcję ze ściętych z jednej strony elementów? Tak się dzieje z kręgosłupem dotkniętym chorobą Scheuermanna. Wszelka terapia jest więc nastawiona na utrzymywanie kręgosłupa w pozycji jak najbardziej zbliżonej do fizjologicznej. Stąd tak duży nacisk kładzie się na wzmacnianie mięśni stabilizujących kręgosłup. Wszelkie ćwiczenia wykonywane w leżeniu na brzuchu są wskazane w tym schorzeniu. Pływanie na grzbiecie to także doskonała forma terapii. Ze swojej strony polecam masaże i zabiegi fizykalne, które powinny być wprowadzeniem do ćwiczeń. Rozluźnienie mięśni ułatwia później wykonywanie ćwiczeń. W codziennym życiu należy pamiętać o szczególnej dbałości o postawę. Choroba dotyka osób młodych w wieku dojrzewania i niestety szczególnie wtedy trudno jest wyegzekwować dbałość o kręgosłup. Niech w nawyk wejdzie prostowanie pleców. Siedzenie nawet w przesadnie wyprostowanej pozycji, częste leżenie na brzuchu. Polecam proste ćwiczenie z kinezjologii, które świetnie pozwala skorygować postawę i wzmacnia mięśnie odpowiedzialne za utrzymanie jej. Do ćwiczenia potrzebna jest pomoc drugiej osoby. Osoby stają naprzeciw siebie. Punkty do ćwiczeń: Barki zarówno powierzchnia z przodu jak i z tyłu Biodra- zarówno z przodu jak i z tyłu. (Z przodu łatwo wyczuć mniej więcej na wysokości pępka wystający kolec biodrowy. Dokładnie w tym miejscu należy przyłożyć rękę. Z tyłu układamy rękę nad pośladkiem.) Do ćwiczeń wykorzystuje się kolejno 4 pozycje. Ważne, aby kolejność była zachowana. Zawsze układamy ręce po przeciwnych stronach ciała. 1. a krzyż Prawa ręka tyłu lewego barku osoby, która ćwiczy. Lewa ręka z przodu na prawym biodrze osoby, która ćwiczy. Stawiamy opór dla barku i biodra, a ćwiczący stara się przeciwstawić. Nie ma ruchu ale jest napięcie mięśni. Należy je wytrzymać przez ok.7 sekund- licząc na głos. Wykonujemy trzy powtórzenia. Zmiana układu rąk. Ręka z tyłu barku wędruje na przód barku, ręka z przodu biodra na tylną stronę. Znów trzy razy napięcie po 7 sekund. Potem zmieniamy stronę: lewa ręka na tył prawego barku. Prawa ręka na przód lewego biodra. Powtarzamy wszystko analogicznie. 2. równolegle strony Prawa ręka z tyłu prawego barku, lewa ręka z przodu prawego biodra. (ćwiczymy jedną stronę). Napięcie i powtórzenia jak w poprzednim układzie. Potem zmiana : prawa ręka z przodu prawego barku, lewa ręka z tyłu prawego biodra. Po prawej stronie to samo dla lewej. 3. równolegle góra-dół Prawa ręka z przodu lewego barku, lewa ręka z tyłu prawego barku. (ćwiczymy najpierw górę - czyli barki). Wykonujemy analogicznie j.w. Następnie prawa ręka z przodu lewego biodra, lewa ręka z tyły prawego biodra. (ćwiczymy dół- czyli biodra). Wykonujemy według schematu. 4. Na krzyż - ćwiczenia powtarzamy dokładnie jak w pkt. 1. Symbolicznie wykonywane ćwiczenia można zapisać: 1. X 2. II 3. = 4. X Dla wyrobienia odruchu prawidłowej postawy wystarczy to ćwiczenie wykonywać raz dziennie. Bardzo dobrze wzmacnia mięśnie stabilizujące kręgosłup. Magdalena Lis - fizjoterapeuta, psychomotoryk, kinezjolog. Mail: mada@fr.pl

Źródło: www.rehabilitacja.pl

[dodaj komentarz na forum]