Dzisiaj jest 19.04.2024 rok ,
godzina: 12:56
Dziś imieniny: Alfa, Leonii, Tytusa
Dołącz do
Fizjo.e-Masaz.pl w FB
Linki sponsorowane
Kość udowa
Linki sponsorowane
Kość udowa jak każda kość długa składa się z trzonu i dwóch końców. Na powierzchni tylnej trzonu zaznacza się wydatna kresa chropawa, złożona z dwóch warg, przyśrodkowej i bocznej. Ku dołowi obie wargi rozchodząc się ograniczają powierzchnie podkolanowa. Warga przyśrodkowa kończy się u dołu guzkiem przywodziciela. Ku górze rozdwaja się; jedno jej odgałęzienie tworzy kresę miedzygrzebieniową, drugie przechodzi w kresę miedzykrętarzowa.
Warga boczna przechodzi ku górze w guzowatość pośladkową; niekiedy jej górna część tworzy krętarz trzeci. Kość udowa wykazuje skręcenie trzonu, mierzone katem zawartym miedzy płaszczyzną i szyjki i głowy a płaszczyzną styczną do powierzchni tylnej obu kłykci.
Skręcenie to zwiększa się z wiekiem. Na końcu bliższym wyróżniamy głowę, szyjkę, krętarz większy i krętarz mniejszy. Głowa zaopatrzona jest w dołek głowy. Szyjka w stosunku do trzonu ustawiona jest pod katem 150-120 stopni. Kąt ten zmniejsza się z wiekiem. Strome ustawienie szyjki, o zwiększonym kącie trzonowo-szyjkowym cechuje biodro koślawe, odwrotnie, mały kąt - biodro szpotawe.
Krętarz większy, wymacywany przez skórę, ma na powierzchni przyśrodkowej dół krętarzowy .Oba kraterze połączone są na powierzchni tylnej silnym grzebieniem międzykrętarzowym, na powierzchni przedniej słabo zaznaczona kresa miedzykrętarzowa. Kresa międzykretarzowa ku tyłowi łączy się z wargą przyśrodkową kresy chropawej.
Koniec dalszy odznacza się dwoma wydatnymi zgrubieniami, kłykciami, przedzielonymi dołem międzykłykciowym. Dół ten odgranicza u góry od powierzchni podkolanowej kresa międzykłykciowa. Połączone oba kłykcie tworzą z przodu powierzchnie rzepkową; nad nią znajduje się nierówne pole nadrzepkowe. Na bocznych powierzchniach obu kłykci uwypuklają się nadkłykcie, przyśrodkowy i boczny .
Na powierzchni bocznej kłykcia bocznego ku tyłowi i ku górze przebiega bruzda podkolanowa. Struktura wewnętrzna górnego końca kości udowej dostosowana jest do funkcji kości. Beleczki istoty gąbczastej tworzą zbite pasma biegnące w kierunku największego obciążenia mechanicznego. Rzepka spłaszczona, trójkątna kość z zaokrąglonymi brzegami ma powierzchnie przednia i tylna, czyli stawowa. Powierzchnia stawowa składa się z dwóch pól (większego przyśrodkowego), odpowiadających powierzchni rzepakowej kości udowej. Brzeg górny stanowi podstawę rzepki, zbiegające się ku dołowi brzegi wierzchołek rzepki.
Kość udowa jak każda kość długa składa się z trzonu i dwóch końców. Na powierzchni tylnej trzonu zaznacza się wydatna kresa chropawa, złożona z dwóch warg, przyśrodkowej i bocznej. Ku dołowi obie wargi rozchodząc się ograniczają powierzchnie podkolanowa. Warga przyśrodkowa kończy się u dołu guzkiem przywodziciela. Ku górze rozdwaja się; jedno jej odgałęzienie tworzy kresę miedzygrzebieniową, drugie przechodzi w kresę miedzykrętarzowa.
Warga boczna przechodzi ku górze w guzowatość pośladkową; niekiedy jej górna część tworzy krętarz trzeci. Kość udowa wykazuje skręcenie trzonu, mierzone katem zawartym miedzy płaszczyzną i szyjki i głowy a płaszczyzną styczną do powierzchni tylnej obu kłykci.
Skręcenie to zwiększa się z wiekiem. Na końcu bliższym wyróżniamy głowę, szyjkę, krętarz większy i krętarz mniejszy. Głowa zaopatrzona jest w dołek głowy. Szyjka w stosunku do trzonu ustawiona jest pod katem 150-120 stopni. Kąt ten zmniejsza się z wiekiem. Strome ustawienie szyjki, o zwiększonym kącie trzonowo-szyjkowym cechuje biodro koślawe, odwrotnie, mały kąt - biodro szpotawe.
Krętarz większy, wymacywany przez skórę, ma na powierzchni przyśrodkowej dół krętarzowy .Oba kraterze połączone są na powierzchni tylnej silnym grzebieniem międzykrętarzowym, na powierzchni przedniej słabo zaznaczona kresa miedzykrętarzowa. Kresa międzykretarzowa ku tyłowi łączy się z wargą przyśrodkową kresy chropawej.
Koniec dalszy odznacza się dwoma wydatnymi zgrubieniami, kłykciami, przedzielonymi dołem międzykłykciowym. Dół ten odgranicza u góry od powierzchni podkolanowej kresa międzykłykciowa. Połączone oba kłykcie tworzą z przodu powierzchnie rzepkową; nad nią znajduje się nierówne pole nadrzepkowe. Na bocznych powierzchniach obu kłykci uwypuklają się nadkłykcie, przyśrodkowy i boczny .
Na powierzchni bocznej kłykcia bocznego ku tyłowi i ku górze przebiega bruzda podkolanowa. Struktura wewnętrzna górnego końca kości udowej dostosowana jest do funkcji kości. Beleczki istoty gąbczastej tworzą zbite pasma biegnące w kierunku największego obciążenia mechanicznego. Rzepka spłaszczona, trójkątna kość z zaokrąglonymi brzegami ma powierzchnie przednia i tylna, czyli stawowa. Powierzchnia stawowa składa się z dwóch pól (większego przyśrodkowego), odpowiadających powierzchni rzepakowej kości udowej. Brzeg górny stanowi podstawę rzepki, zbiegające się ku dołowi brzegi wierzchołek rzepki.
» powrót do poprzedniej strony
Ostatnio na forum
Aby otrzymywać najnowsze informacje :
| Masaż tajski jest jedną z czterech gałęzi tradycyjnej medycyny Tajów. |
|
| Fizjoterapiaonline.pl serwis zajmujący się coraz bardziej popularnym tematem, jakim jest fizjoterapia. |
|
Gabinety masażu - baza gabinetów masażu
Rehabilitacja - serwis rehabilitacyjny
Forum fizjoterapia - fizjoterapia, fizjoterapeuci
