Linki sponsorowane
Kinezyterapia wiedza o wykorzystaniu ruchu jako środka leczniczego
Linki sponsorowane
Kinezyterapia: wiedza o wykorzystaniu ruchu jako środka leczniczego. Znajduje najczęściej zastosowanie w rehabilitacji schorzeń narządu ruchu, ale jej rola w terapii innych narządów stale rośnie. Systematyka kinezyterapii obejmuje trzy główne działy:
a/ badanie na potrzeby kinezyterapii,
b/ kinezyterapia o działaniu miejscowym,
c/ kinezyterapia o działaniu ogólnym.
Ad / a – Badanie na potrzeby fizjoterapii jest zbliżone do badani ortopedycznego, różniąc się od niego wiekszym nasileniem oceny funkcji.
Badanie pacjenta dla potrzeb kinezyterapii
- wywiad
- pomiary linijne: długości i obwodów
- badanie zakresów ruchów w stawach
- ocena siły mięśniowej
- ocena wydolności ogólnej
- badanie czynnościowejbadanie odruchów neurologicznych
- inne rodzaje badań
Ad / b – skupia wszystkie lecznicze oddziaływania ruchu i środków pomocniczych, które dotyczą narządu ruchu, czy miejsca gzie zlokalizowane jest schorzenie. Jej celem jest pełne przywrócenie utraconych funkcji lub uruchomienie mechanizmów kompensacji lokalnej, które zastąpią te utracone. Kinezzyterapia miejscowa nie oddziaływuje na wydolność ogólnoustrojową. Podczas typowych dla niej ćwiczeń pracuje nie więcej niż 30% masy mieśniowej. Częstotliwość skurczów serca i oddechu nie powinna ulegać istotnemu zwiększeniu.
Kinezyterapia o działaniu miejscowym – ćwiczenia:
- bierne
- czynno-bierne
- samowspomagane
- samokontrolowane
- czynne w odciążeniu
- czynne wolne
- czynne oporowe
- prowadzone
- inne formy działań:
- ćwiczenia redresyjne
- wyciągi redresyjne
- ćwiczenia synergistyczne
- ćwiczenia oddechowe
- ćwiczenia oddechowe
- ćwiczenia relaksacyjne
- ćwiczenia w czynnościach samoobsługowych
- pionizacja i nauka chodzenia
- inne rodzaje ćwiczeń
Ad / c – Kinezyterapia o działaniu ogólnym – wykorzystuje się w niej do ćwiczeń zdrowe nie objęte procesem części ciała i narządy. Jej podstawowym zadaniem jest przywrócenie funkcji niesprawnych w wyniku choroby narządów organizmu. Zadania te realizuje sie najczęściej dzięki kompensacyjnemu przerostom wszystkich składowych wydolności ogólnej co w zasadniczy sposób decyduje o końcowych efektach leczenia. To przez te składową kinezyterapii, fizjoterapia jest bardzo mocno zespolona z kulturą fizyczną.
Kinezyterapia o oddziaływaniu ogólnoustrojowym
- Ćwiczenia :
- ogólnokondycyjne
- w wodzie
- gimnastyka poranna
- sport osób niepełnosprawnych
- inne rodzaje ćwiczeń
- Metody kinezyteapeutyczne
- metody mechaniczne
- metody neurofizjologiczne
- metody edukacyjne
Metody Kinezyterapeutyczne – to stosowanie dokładnie opracowanych schematów i postępowań oraz wzorców ruchowych do leczniczych potrzeb określonych jednostek chorobowych czy jednorodnych pod tym względem etiologii schorzeń.
Cele kinezyterapii
Do celów kinezyterapii należą:
1. Przywrócenie choremu lub osobie niepełnosprawnej pełnej lub możliwie
maksymalnej sprawności fizycznej i psychicznej.
2. Przywrócenie prawidłowej ruchomości w stawach oraz siły i wytrzymałości
mięśni.
3. Pobudzenie i poprawa czynności ośrodkowego układu nerwowego, reedukacja nerwowo-mięśniowa.
4. Poprawa czynności układu oddechowego i sercowo-naczyniowego.
5. Korygowanie wad postawy ciała i nieprawidłowych nawyków ruchowych.
6. Przystosowanie chorego do życia w przypadku trwałej niepełnosprawności.
Wpływ leczniczy kinezyterapii zależy od maksymalnego pobudzenia funkcji
organizmu i aktywacji rezerw czynnościowych ustroju, za pośrednictwem odpowiednio dobranych form ruchu.
Zadania kinezyterapii (rehabilitacji ruchowej)
Do zadań kinezyterapii należą:
1. Ocena stanu funkcjonalnego pacjenta (ustalenie rodzaju i stopnia dysfunkcji).
2. Dobór odpowiednich form, środków, metod i technik ćwiczeń w zależności
od stanu funkcjonalnego pacjenta.
3. Opracowanie programu ćwiczeń miejscowych i ogólnych służących do realizacji bliższego i dalszego celu rehabilitacji.
4. Wprowadzenie obiektywnych metod kontroli stanu funkcjonalnego pacjenta.
5. Zapobieganie powikłaniom:
a) przykurczom – przez odpowiednio dobrane techniki bierne i czynne,
b) zapobieganie odleżynom – przez częste zmiany ułożenia pacjenta,
Źródło: Brak
Kinezyterapia: wiedza o wykorzystaniu ruchu jako środka leczniczego. Znajduje najczęściej zastosowanie w rehabilitacji schorzeń narządu ruchu, ale jej rola w terapii innych narządów stale rośnie. Systematyka kinezyterapii obejmuje trzy główne działy:
a/ badanie na potrzeby kinezyterapii,
b/ kinezyterapia o działaniu miejscowym,
c/ kinezyterapia o działaniu ogólnym.
Ad / a – Badanie na potrzeby fizjoterapii jest zbliżone do badani ortopedycznego, różniąc się od niego wiekszym nasileniem oceny funkcji.
Badanie pacjenta dla potrzeb kinezyterapii
- wywiad
- pomiary linijne: długości i obwodów
- badanie zakresów ruchów w stawach
- ocena siły mięśniowej
- ocena wydolności ogólnej
- badanie czynnościowejbadanie odruchów neurologicznych
- inne rodzaje badań
Ad / b – skupia wszystkie lecznicze oddziaływania ruchu i środków pomocniczych, które dotyczą narządu ruchu, czy miejsca gzie zlokalizowane jest schorzenie. Jej celem jest pełne przywrócenie utraconych funkcji lub uruchomienie mechanizmów kompensacji lokalnej, które zastąpią te utracone. Kinezzyterapia miejscowa nie oddziaływuje na wydolność ogólnoustrojową. Podczas typowych dla niej ćwiczeń pracuje nie więcej niż 30% masy mieśniowej. Częstotliwość skurczów serca i oddechu nie powinna ulegać istotnemu zwiększeniu.
Kinezyterapia o działaniu miejscowym – ćwiczenia:
- bierne
- czynno-bierne
- samowspomagane
- samokontrolowane
- czynne w odciążeniu
- czynne wolne
- czynne oporowe
- prowadzone
- inne formy działań:
- ćwiczenia redresyjne
- wyciągi redresyjne
- ćwiczenia synergistyczne
- ćwiczenia oddechowe
- ćwiczenia oddechowe
- ćwiczenia relaksacyjne
- ćwiczenia w czynnościach samoobsługowych
- pionizacja i nauka chodzenia
- inne rodzaje ćwiczeń
Ad / c – Kinezyterapia o działaniu ogólnym – wykorzystuje się w niej do ćwiczeń zdrowe nie objęte procesem części ciała i narządy. Jej podstawowym zadaniem jest przywrócenie funkcji niesprawnych w wyniku choroby narządów organizmu. Zadania te realizuje sie najczęściej dzięki kompensacyjnemu przerostom wszystkich składowych wydolności ogólnej co w zasadniczy sposób decyduje o końcowych efektach leczenia. To przez te składową kinezyterapii, fizjoterapia jest bardzo mocno zespolona z kulturą fizyczną.
Kinezyterapia o oddziaływaniu ogólnoustrojowym
- Ćwiczenia :
- ogólnokondycyjne
- w wodzie
- gimnastyka poranna
- sport osób niepełnosprawnych
- inne rodzaje ćwiczeń
- Metody kinezyteapeutyczne
- metody mechaniczne
- metody neurofizjologiczne
- metody edukacyjne
Metody Kinezyterapeutyczne – to stosowanie dokładnie opracowanych schematów i postępowań oraz wzorców ruchowych do leczniczych potrzeb określonych jednostek chorobowych czy jednorodnych pod tym względem etiologii schorzeń.
Cele kinezyterapii
Do celów kinezyterapii należą:
1. Przywrócenie choremu lub osobie niepełnosprawnej pełnej lub możliwie
maksymalnej sprawności fizycznej i psychicznej.
2. Przywrócenie prawidłowej ruchomości w stawach oraz siły i wytrzymałości
mięśni.
3. Pobudzenie i poprawa czynności ośrodkowego układu nerwowego, reedukacja nerwowo-mięśniowa.
4. Poprawa czynności układu oddechowego i sercowo-naczyniowego.
5. Korygowanie wad postawy ciała i nieprawidłowych nawyków ruchowych.
6. Przystosowanie chorego do życia w przypadku trwałej niepełnosprawności.
Wpływ leczniczy kinezyterapii zależy od maksymalnego pobudzenia funkcji
organizmu i aktywacji rezerw czynnościowych ustroju, za pośrednictwem odpowiednio dobranych form ruchu.
Zadania kinezyterapii (rehabilitacji ruchowej)
Do zadań kinezyterapii należą:
1. Ocena stanu funkcjonalnego pacjenta (ustalenie rodzaju i stopnia dysfunkcji).
2. Dobór odpowiednich form, środków, metod i technik ćwiczeń w zależności
od stanu funkcjonalnego pacjenta.
3. Opracowanie programu ćwiczeń miejscowych i ogólnych służących do realizacji bliższego i dalszego celu rehabilitacji.
4. Wprowadzenie obiektywnych metod kontroli stanu funkcjonalnego pacjenta.
5. Zapobieganie powikłaniom:
a) przykurczom – przez odpowiednio dobrane techniki bierne i czynne,
b) zapobieganie odleżynom – przez częste zmiany ułożenia pacjenta,
Źródło: Brak
» powrót do poprzedniej strony
Aby otrzymywać najnowsze informacje :
Masaż tajski jest jedną z czterech gałęzi tradycyjnej medycyny Tajów. |
Fizjoterapiaonline.pl serwis zajmujący się coraz bardziej popularnym tematem, jakim jest fizjoterapia. |
Gabinety masażu - baza gabinetów masażu
Rehabilitacja - serwis rehabilitacyjny
Forum fizjoterapia - fizjoterapia, fizjoterapeuci